STATUT JASNOGÓRSKIEJ RODZINY RÓŻAŃCOWEJ

I. WSTĘP

Apostolstwo modlitwy różańcowej bierze swój początek od Bractwa Różańcowego, erygowanego na Jasnej Górze w 1610 r., które gromadząc w swych szeregach wiernych wszystkich warstw społecznych, duchownych i świeckich, obejmowało swym zasięgiem teren całej Rzeczypospolitej.

(Wstęp do statutu Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej opracował, cały Statut przejrzał i zatwierdził N. Ojciec Generał Jan Nalaskowski)

Inspiracją do odnowy Apostolstwa modlitwy różańcowej stało się wezwanie ks. Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego, który zatroskany o losy Kościoła i współczesnego człowieka, a zarazem uwrażliwiony na znaki czasu, skierował do Polaków apel:

„Modlitwą różańcową powiążcie wszystkie Wasze serca, by stały się murem obronnym Kościoła Chrystusowego, pod opieką Zwycięskiej Pani Jasnogórskiej”.

To milenijne wołanie podjął paulin z Jasnej Góry, O. Dr Bronisław Robert Matyszczyk i w nawiązaniu do wiekowej tradycji, odrodził na Jasnej Górze nurt modlitwy różańcowej. Powstała Jasnogórska Rodzina Różańcowa została oddana opiece Świętych Aniołów Stróżów.

W Uroczystość Matki Bożej Jasnogórskiej, 26 sierpnia 1970 r., Jasnogórska Rodzina Różańcowa otrzymała błogosławieństwo pasterskie, a 5 sierpnia 1974 r., została prawnie ustanowiona i zatwierdzona przez Ks. Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Do apostolatu Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, kierowanej przez Ojca Założyciela i aktualnego Dyrektora O. Bronisława Matyszczyka, należy realizowanie celów tej Wspólnoty Modlitewnej, a przede wszystkim szerzenie kultu Błogosławionej Bogarodzicy Maryi, poprzez propagowanie modlitwy różańcowej, jako czynnej pomocy Matki Kościoła.

II. CHARAKTER

1. Apostolstwo Modlitwy Różańcowej, nawiązując do istniejącego od 1610 r., na Jasnej Górze Bractwa Różańcowego, nosi nazwę Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej pod opieką Aniołów Stróżów.

2. Jasnogórska Rodzina Różańcowa jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych i jako kościelna wspólnota religijna budowana jest na żywej wierze w oparciu o szczególny kult Błogosławionej Bogarodzicy Maryi.

3. Jasnogórska Rodzina Różańcowa posiada charakter czysto religijny i duchowy, dlatego nie jest związana z żadną organizacją społeczną.

III. CELE

4. W poczuciu odpowiedzialności za rozwój Królestw Bożego na ziemi Jasnogórska Rodzina Różańcowa poprzez modlitwę współpracuje z hierarchią kościelną w realizacji misyjnych zadań kościoła.

5. Szczególnym zadaniem Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej jest modlitwa w intencji Ojca św., biskupów i kapłanów, oraz całego ludu Bożego, a także troska o zbawienie każdego człowieka, o odnowę życia religijno-społecznego i powszechny pokój Boży w całym świecie.

6. Modlitwą i czynną miłością bliźniego, na wzór Jezusa i Jego Matki, Jasnogórska Rodzina Różańcowa niesie pomoc wszystkim potrzebującym w parafii, zwłaszcza chętnie czuwa przy cierpiących i konających, jednocząc ich dusze z Bogiem.

7. Modlitwa Różańcowa i życie według rozważanych tajemnic zbawienia otwiera serca ludzkie na działanie Ducha Świętego, rodzi ducha apostolstwa modlitwy oraz współpracy z duszpasterzami poszczególnych parafii.

8. Przyjęcie do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej dokonuje się bezpośrednio w sekretariacie na Jasnej Górze w Częstochowie, lub droga korespondencyjną.

9. Do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej mogą należeć wierni zarówno z kraju, jak i cudzoziemcy.

1. nie może być przyjęty do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej ten, kto publicznie odstąpił od wiary katolickiej, albo zerwał wspólnotę kościelną, albo podlega ekskomunice nałożonej wyrokiem lub zdeklarowanej (por. kan. 316 KPK).

2. ci, którzy zgodnie ze statutem zostali przyjęci do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, a miałby miejsce wypadek o którym mowa w punkcie 9a, powinni być natychmiast wydaleni.

3. poza wypadkami zawartymi w punkcie 9 a,b kto został przyjęty do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, nie może być z niej usunięty.

IV. SIEDZIBA

10. Siedzibą Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej jest Jasna Góra w Częstochowie, przy ul. Kordeckiego 2. zasadniczym miejscem zamieszkania ojca Założyciela jest klasztor paulinów w Częstochowie na Jasnej Górze.

V. ZARZĄD

11. Jasnogórska Rodzina Różańcowa w całej rozciągłości podporządkowana jest i podlega Zarządowi Generalnemu Zakonu Paulinów, który - zgodnie z kan. 305 KPK – troszczył się będzie o to, by zachowała ona nienaruszoną wiarę i obyczaje, oraz nadzorował będzie, by nie wkradły się nadużycia do dyscypliny kościelnej, jak i zarządu dobrami materialnymi.

12. Do Zarządu Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej należą: O. Dyrektor, jego Zastępca i Rada Główna.

13. Dyrektora Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej mianuje O. General Zakonu Paulinów.

14. Rada Główna Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej składa się z 15 osób. Członków rady Głównej powołuje O. Dyrektor spośród grona zasłużonych adiutorów, na okres 4 lat, powiadamiając o tym O. Generała.

15. Każdorazowy Dyrektor Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, w porozumieniu z Radą Główną, wybiera jednego spośród Ojców Paulinów jako kandydata na swego zastępcę i przedstawia go do zatwierdzenia O. Generałowi.

16. Każdorazowy Dyrektor Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej spośród członków Rady Głównej wybiera sobie do współpracy sekretarza.

17. Zarząd, pod przewodnictwem O. Dyrektora, zbierze się przynajmniej 4 razy w roku, celem omówienia spraw i problemów duszpasterskich wynikających z funkcjonowania Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, oraz aktualnych zadań apostolstwa różańcowego.

18. W działalności duszpastersko-ewangelizacyjnej, w trosce o ustawiczny rozwój Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej w naszej Ojczyźnie, a także na całym świecie, O. Dyrektor będzie informował w ogłoszeniach duszpasterskich o jej zadaniach i funkcjonowaniu, oraz zachęcał do apostolstwa modlitwy różańcowej wszystkich pielgrzymów przybywających do Jasnogórskiego Sanktuarium. Należy przywrócić dawne wejście do sekretariatu Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej jakie było przed pożarem obiektu.

19. O. Dyrektor przyjmuje dobrowolnie ofiary i dysponuje nimi zgodnie z ustaleniami Zarządu Generalnego Zakonu Paulinów, a co miesiąc rozlicza się z dochodów i wydatków przed O. Administratorem Generalnym Zakonu Paulinów (por. kan. 1301). Pod koniec każdego roku przekaże O. Generałowi pisemnie sprawozdanie z działalności duszpasterskiej, apostolskiej i administracyjnej Jasnogórskiej Rady Różańcowej.

VI. ZESPÓŁ ADIUTORÓW

20. Adiutorem w Jasnogórskiej Rodzinie Różańcowej może zostać kapłan, zakonnik, zakonnica, lub osoba świecka, należąca do tej wspólnoty modlitewnej.

21. Osoby piastujące funkcję adiutora powinny odznaczać się żywą wiarą, gorliwością apostolską w służbie Bogu i Maryi, umiłowaniem modlitwy różańcowej oraz uczciwością i uczynną miłością bliźniego.

22. Osoby świeckie zgłaszające się na adiutorów powinny przedstawić O.  Dyrektorowi lub jego zastępcy, świadectwo moralności od własnego proboszcza oraz zezwolenie na apostolat Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej w swojej parafii.

23. Adiutorzy przy zapisie otrzymują świadectwo apostolstwa oraz szczegółowe informacje dotyczące działalności apostolskiej Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej.

24. Podstawowym zadaniem adiutorów, w uzgodnieniu ze swoimi duszpasterzami, jest troska o rozwój wspólnoty modlitewnej w swoich parafiach, włączanie nowych członków, troska o rozwój życia duchowego w ramach chrześcijańskiej nauki Kościoła, oraz wszechstronne realizowanie miłości bliźniego, by poprzez oparte na wierze świadectwo życia, pociągali bliźnich do Chrystusa.

25. Wszyscy adiutorzy propagują modlitwę różańcową w swoim środowisku, uczą odmawiania różańca, starają się w pełni uczestniczyć w niedzielnej i świątecznej Mszy św., często korzystając z Sakramentów św., zwłaszcza w pierwsze piątki i soboty miesiąca, codziennie czytają Pismo św.

26. Duchowny udział adiutorów w charyzmacie Jasnej Góry nie może osłabiać więzi ze swoją parafią, lecz ma ją pogłębiać i ożywiać we współpracy z Duchem Świętym. Ponadto czysta i szlachetna miłość Boga i bliźniego, charakteryzująca się oddawaniem czci Matce Bożej sprawi, że wszyscy adiutorzy zaproszą swoich podopiecznych do udziału w dorocznych rekolekcjach i uroczystościach odpustowych na Jasnej Górze ku czci Królowej Różańca Świętego.

27. Dla wszystkich adiutorów raz w miesiącu odbywa się na Jasnej Górze i w parafiach dzień modlitwy i odnowy ducha.

VII. OBOWIĄZKI CZŁONKÓW

28. Przynależność do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej zobowiązuje wszystkich członków do codziennego odmawiania i rozważania przynajmniej jednej wybranej przez siebie tajemnicy różańca św.

29. Osoby należące do róż parafialnych mogą włączyć się do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej i nie są obowiązane do odmawiania drugiej tajemnicy różańca. Wszyscy bowiem zespoleni w modlitwie różańcowej stanowią jedną wielką wspólnotę.

30. Każdego roku w I niedzielę października Jasnogórska Rodzina Różańcowa uczestniczy w uroczystościach odpustowych na Jasnej Górze ku czci Matki Bożej Różańcowej.

31. Przed uroczystości patronalną odbywają się w Bazylice Jasnogórskiej trzydniowe rekolekcje dla wszystkich członków Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej. W rekolekcjach tych członkowie powinni wziąć udział, ofiarując je w szczególny sposób w intencjach Ojca św., i Kościoła.

32. W pierwszą niedzielę każdego miesiąca w Kaplicy różańcowej na Jasnej Górze odbywać się będą spotkania duszpasterskie Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, którym przewodniczył będzie O. Dyrektor lub jego zastępca.

VIII. PRZYWILEJE CZŁONKÓW

33. Przypomina się, że za odmówienie w kościele przed Najświętszym Sakramentem jednej części różańca, członkowie Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej uzyskują odpust zupełny, pod zwykłymi warunkami.

34. Członkowie Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej otrzymują specjalne błogosławieństwo Ojca św., z odpustem zupełnym na godzinę śmierci.

35. Za wszystkich członków Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej odprawia się codziennie na Jasnej Górze Msza św., wieczysta.

36. Bracia Siostry Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej korzystają ze szczególnej opieki i pomocy płynącej z obietnic Matki Bożej Różańcowej, oraz owoców duchowych, wypływających ze wspólnych modlitw i zasług całej wspólnoty modlitewnej.

37. Za zmarłych członków Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej przez cały miesiąc listopad odprawia się na Jasnej Górze Msza św., gregoriańska.

Zasadniczy program naszej pracy apostolskiej określa Statut Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej. Działalność Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej koncentruje się na Jasnej Górze i w terenie.

Jasna Góra jest centrum wspólnoty, miejscem zamieszkania i urzędowania Ojca Dyrektora oraz miejscem spotkań Rady Głównej i październikowych rekolekcji, a także siedzibą Sekretariatu.

Posługa apostolska Ojca Dyrektora i Zarządu ma charakter ogólnowspólnotowy. Zadania na tym szczeblu to, przede wszystkim:

- utrzymanie kontaktów z całą wspólnotą i współpraca z adiutorami;

- wypełnianie przywilejów członków - Msze św. za żyjących i zmarłych;

- troska o miejscową wspólnotę - niedzielne Msze św. i spotkania w trzecią niedzielę miesiąca;

- organizowanie dorocznych rekolekcji dla wszystkich członków wspólnoty na początku października.

W terenie, w parafiach, Koła Różańcowe pod kierunkiem adiutorów nadają apostolstwu wymiar lokalny. Obejmują modlitwą i dobroczynnością potrzeby środowiska, w którym żyją, stosownie do zapisu w Statucie - Modlitwą i czynną miłością bliźniego, na wzór Jezusa i Jego Matki, Jasnogórska Rodzina Różańcowa niesie pomoc wszystkim potrzebującym w parafii.

Przynależność do Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej zobowiązuje nas wszystkich do codziennego odmawiania i rozważania, przynajmniej jednej, wybranej przez siebie tajemnicy Różańca Świętego.

Korzystamy z licznych przywilejów: codziennej Mszy św. wieczystej na Jasnej Górze, Mszy św. za zmarłych w listopadzie, błogosławieństwa Ojca Świętego z odpustem zupełnym na godzinę śmierci, modlitw całej wspólnoty i innych.

Postrzeganie Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej w świetle postanowień Statutu nie oddaje istoty jej życia wewnętrznego: miłości do Matki Bożej i Pana Jezusa, charyzmatu modlitwy i duchowej jedności. W tym aspekcie, w aspekcie siły duchowej, życie tej wspólnoty jest służbą Kościołowi i udziałem w jego życiu.

Jasnogórska Rodzina Różańcowa:

- wspierała modlitwą osobę Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego w jego udrękach i chorobie;

- czuwaniem i modlitwą otaczała Ojca Świętego Jana Pawła II podczas jego podróży apostolskich;

- co roku trwa na 40-to Godzinnym Nabożeństwie;

- każdego 13-tego dnia miesiąca w Kaplicy Matki Bożej ofiarowuje modlitwę różańcową w intencji dziewięcioletniej Wielkiej Nowenny Fatimskiej;

- nieustannie pogłębia swoją duchowość, która rodzi się ze słuchania i rozważania Słowa Bożego oraz poznawania i przeżywania teologii Różańca Świętego.

Jasnogórska Rodzina Różańcowa jest Wielką Armią Pomocników Maryi. W jej szeregi wpisały się miliony członków , z  tej  liczby  około 1/3  zamieszkuje i rozwija apostolstwo za granicą, na wszystkich kontynentach świata. Jest to zaplecze modlitewne dla Jasnej Góry, naszej Ojczyzny i świata.

Wypełniają się słowa wypowiedziane u tronu Królowej Polski 1 października 1978 r. podczas Jasnogórskich Rekolekcji Różańcowych:

Musimy opasać całą Polskę Różańcem! Musimy opasać cały świat Różańcem! Spełnić wszelkie życzenia Matki Najświętszej z Lourdes, Gietrzwałdu, z Fatimy, gdzie podaje Różaniec i wzywa do pokuty.

Różaniec Święty - to jest broń, która zwycięży! To broń, która jest zdolna wszystkich szatanów strącić do piekła.

Stanowimy duchową, nie inną, Armię, wspólnotę wiary, wspólnotę miłości, wspólnotę nadziei ukrytej w Sercu Królowej Polski.

Ojciec Święty Jan Paweł II wołał: Nie możemy zaprzepaścić bogactwa łask i darów, które otrzymujemy za przyczyną modlitwy różańcowej, nie możemy roztrwonić dziedzictwa i dorobku przeszłych pokoleń.